Semah 1 Yüzümü sana açan kırk çiçekten biriyim Aynı denize dökülen kırk yarlı ırmaktan Boynumda solgun gölge, zehirli sessizliğim Yoldan çıkmasın diye kendimi çağırmaktan 2 Herkes kendine döner, yalnızlık dediğimiz Ne acıdan giysiler, ne bilinmeyen ada Susayınca varlığın kıyısına ineriz Adımız taş atımı bir anlık dalga suda