Balıkçının Ölümü

• EDEBİYAT - Öykü ve Hikâye
• Bilgi Yayınevi

Benim bir tek salıncağım çok görüldü. Her sene ben oraya bir salıncak kuruyordum. Bu sene de izin verselerdi de kursaydım ne olacaktı sanki. Dört gün içinde yenecek miydi yerleri? Bırak Allahını seversen şu herifleri, öbür salıncakçılardan altışar lira alırmışlar... Benden on lira istiyorlar. Dört gün için de on lira. Ben çocuklardan yüzer para alacağım. On beş defa diye, sonra yandı diye bağracağım. Biraz daha biraz daha diye zorlayacaklar. Biraz daha sallayacağım, tekrar yandı diye bağırırken bu sefer bir kez... Küçücük bir oğlanın lacivert ceketinin kolu altından: Ne olur salıncakçı, diyecek, biraz daha... Ben nasıl hatırını kırarım o yavrucakların. Öyle olmasa, vallahi on lira verirdim... Hem üstelik kazanırdım da. Köylüler nasıl bir harman yapıp kışın istirahata çekilirlerse ben de bir bayram yapıp öbür bayramı evimde rahat ve sükûnetle bekliyormuşum, o kadar para kazanıyormuşum ve bu parayı bayramdan bayrama idare ediyormuşum güya!... (Kitabın Girişinden)