Yağmur Gibi Söyle Bana

• EDEBİYAT - Tiyatro
• Nisan Yayınları

Orta halli bir apartmanın oturma odası. Mobilyalar eski tarzdır. Her yer toz içinde, darmadağınıktır. Arka duvardaki kapı, yatak odasına açılır; sağdaki ise, dışarki hole. Miss Collins: Richard! (Kapı, birden ardına kadar açılır, Miss Collins, çılgınlar gibi dalar odaya. Orta yaşlı, evde kalmış bir kızdır, hafif kamburdur, buruşuk yüzü heyecandan kızarmıştır. Saçları, genç bir kıza yaraşacak şekilde bukle bukledir, üstünde oldukça eski günlerden kalma, bir çeyiz sandığından çıkarılmış izlenimi veren farbalalı bir sabahlık vardır.) Hayır, hayır, kesinlikle hayır! İsterse bütün kilise duysun, umurumda değil! (Telefona sarılır.) Yönetici, yöneticiyle görüşmem şart! Çabuk olun lütfen, yetişin, bir adam var burada! (Görünmeyen birine talaşla fısıldarcasına.) Saygınlığım kalmamış demek hem de hiç!.. Mr. Abrams? (gergin, usul bir sesle) Gazetecilerin kulağına gitmesini asla istemem ama yukarı katta korkunç bir şeyler dönüyor. Evet burası, Miss Collins'in çatı katındaki dairesi. Şimdiye kadar, kiliseyle ilişkilerimi göz önünde tutarak şikâyette bulunmamıştım. (Kitabın Girişinden)