Kızıl Saçlı Amazon

• EDEBİYAT - Derleme - Öykü ve Hikâye
• Bilgi Yayınevi

Pek muhterem küçük hanım! Yok yok. Bu pek resmi kaçacak... Ceylan gözlü vahşi kız. A-ah... Bu da pek Karakurtavari oluyor. Kızıl Saçlı Amazon... Al sana ucuz bir roman cümlesi daha... Hayır, olmuyordu, yazamıyordu vesselam. Halbuki şair de geçinirdi üstelik. Bu kız, insanda şairlik mi bırakıyor birader? Sigarasını ezip: -Aşıklık bela imiş müşkül iptila imiş, diye söylendi. Kahvenin radyosu, tam o sırada Sultani Yegâh peşrevine başlamıştı. Kamil buna da kızdı. Sanki radyo alaturka çalarsa, kızıl saçlı amazonun hayali zihninden uçup kayboluverecekti. Ona şöyle romantik film müziği isterdi. Kemanı bol bir serenat, öyle bir şey, ona yakın. Zaten onu ilk gördüğü gün de kendini bir filmde zannetmişti. Hem de teknikolor bir film: Kızın bluzu sapsarı idi, bindiği at duru beyaz... Geride bakla tarlalarının taze yeşili ve gökyüzünde mavilerin en güzeli uzanıyordu. Nasıl da gülmüştü kâfir... Keyifli bir tayın kişnemesini andıran bir acayip, bir şımarık, ama yine de insana pek yüz vermeyen bir gülüşü vardı. Acaba hep böyle mi gülerdi zengin kızlar? Takvim ne derse desin, birinci tesadüfle ikincisi arasında mümkünü yok bir hafta, sadece yedi günlük bir hafta geçmiş olamazdı. (Kitabın İçinden)