Ülkemizin en değerli yazarlarından biri olan Oğuz Atay’ın yazıldığı dönemde büyük tartışma konusu olmuş eseri Tutunamayanlar, 1972 yılında yayımlanmıştır. Eser, bilinç-akışı tekniğiyle döneme damgasını vurarak Türk Edebiyatı’nda yeni bir çağı başlatmıştır. Pek çok eleştirmen, Tutunamayanlar’ı Türk Dili’nde yazılmış en iyi eser olarak değerlendirmektedir. Tutunamayanlar Oğuz Atay ismiyle özdeşleşmiş bir roman olarak, büyük yazarımızın hayatından izler taşımasıyla da kısmen otobiyografik bir eser olarak da değerlendirilebilir. Roman, son derece üst düzey diliyle çevirisi en zor romanlar arasında yer alır. Tutunamayanlar, sadece birkaç dile çevrilebilmiştir. “Het leven in stukken” adı altında Flemenkçeye (Hollanda Dili) çevrilen eser, eserin Hollandalı çevirmenine ödül kazandırmıştır. Tutunamayanlar konusu itibariyle intihar eden arkadaşının geçmişini araştıran Turgut Özben’in, söz konusu arkadaşı Selim Işık’ın modern hayata neden “Tutunamadığı”nı öğrenme çabasını anlatmaktadır. Romanda Turgut’un karşılaştığı her kişi Selim Işık’ı tanıyan kişilerdir ve her biri Turgut’a Selim’in farklı yönlerini aktarmaktadır. İletişim Yayınları’nın en prestijli kitaplarından biri olan Tutunamayanlar, ülkemizde olduğu kadar Dünya çapında da merak konusu olan eserlerden biridir. Her yıl çok satan kitaplar arasında yer alan Eser, TRT Roman Ödülü’ne sahiptir. Tutunamayanlar romanının ilk baskısı 1000 TL gibi bir fiyat ile alıcı bulmuştur.
Tadından yenilmez karakter tahlilleriyle ve isimleri kafamıza kazınmış karakterleriyle tutunamayanlar Türk edebiyatının en kıymetli eserlerinden biridir. Karakterlerimizin hepsi aslında baş karakterdir. Olay örgüsü içermeyişiyle de alışılagelmişliğin dışındadır. Selim, Turgut, MEtin, Nermin, Günseli, Süleyman tüm bu isimler aslında bizleri ve etrafımızda yaşayan karakterleri temsil etmekte. Bolca isyan, inkar ve haykırışın romanlaşmış hali diyebilirim. Olric’I de unutmamak lazım Turgut’un iç sesidir kendisi. Bolca ismi geçer. Ödüllü bir kitap olmasıyla ve bir başkaldırı romanı olarak Kabul edilmesiyle de ilgimi fazlasıyla çekmiştir. Kalın bir kitap olması gözümü korkutsa da sindire sindire okudum kendisini. Zaten tavsiyeler ve değerlendirmeler de bu şekildedir, bir çırpıda bitirmek için okursanız hiç birşey anlamazsınız. O halde tutunamayanların en güzel alıntılarını da eklemek isterim.