Kutsal Tiber'e Yolculuk

• EDEBİYAT - Deneme ve İnceleme
• Chiviyazıları Yayınevi

Çok ağladı. Cesedini dere kenarında bulmuşlardı. Doğru, genç kadının üzerinden çıkarılan mermiler kendine aitti ama Berfin'i öldürmemişti. Hiçbir sebep yoktu ki. Kimsenin kılına zarar gelmesini istemezdi. Bir tek mercü biliyordu Berfin'i Cemal'in öldürmediğini. Oysa yüreği yanıyordu yeğeni için . Yetimdi, ona emanetti üstelik. Yaşlı kadın, hayatla bağını yitirmişti sanki. Ağlayamıyordu. Bütün gün, bir damla gözyaşı dökmeden gelen gideni izlemiş, başsağlığı dileklerini kabul etmişti. Ağlamak, şüphesiz ki hayatımızın ve ruhumuzun bizlere bir mükâfaatı. Bir bakıma acıların ve acıya dönüştürülen duyguların ifade biçimi. Bunu kimse inkâr edemez. Aksi taktirde cümle mahlukatın en nankörü oluruz. Ancak, Mercü cenazelerde ağıt yakanlardan değildi. (Kitabın Girişinden)