Uyanış

• EDEBİYAT - Roman - Fransız Edebiyatı - Toplumsal - Varoluşçuluk
• Altın Kitaplar

Vercingétorix Sokağının ortasında, iri yarı bir adam Mathieu'yü kolundan yakaladı. Karşı kaldırımda da bir polis bir aşağı bir yukarı dolaşıyordu. 'Bana birkaç kuruş ver, patron, karnım aç.' Birbirine yakın gözleri, kalın dudakları vardı. Alkol kokuyordu. 'Acıkmış değil de susamış olmayasın?' diye Mathieu sordu. 'Yemin ederim, ahbap,' dedi adam güçlükle. 'Yemin ederim açım.' Mathieu cebinden bir beş franklık çıkardı. 'Boşver, laf olsun diye söylemiştim.' Parayı adama verdi. Adam duvara yaslanarak, 'Bu yaptığına ne derler biliyor musun?' dedi. 'İyilik. Sana kıyak bir şeyler dilemek istersem, ne dileyeyim?' İkisi de düşündü. 'Ne istersen, ' dedi Mathieu. 'Pekâlâ, sana mutluluklar diliyorum,' dedi adam. 'Oldu mu?' Övünen bir tavırla güldü. (Kitabın Girişinden)