Yaz Evi, Daha Sonra

• EDEBİYAT - Alman Edebiyatı
• Metis Yayınları

"Bence birlikte güzel kışlar geçirdik. Bir kış mıydı, birkaç kış mı? Arktık bilemiyorum, sen olsaydın, zaten önemi yok, derdin. Kar yağmıyordu, dondurucu bir soğuk vardı, ve zaman keşke donsam desem, sanki beni anlayacakmış gibi bakardın bana. Güneş çıktığında gezmeye giderdik. Gölgeler uzardı ve sen dallardaki buz kristallerini kırıp yalardın. Buzun üstünde düştüğünde gözlerimden yaşlar gelene kadar gülerdim, birbizimize hiçbir söz vermedik, ben de öyle olsun istiyordum zaten, yine de, beni bağışla, bensiz yaşayacağın bütün kışları kıskanıyorum..."