Merve Özcan Roman Seti

• EDEBİYAT - Türk Öykü
• Portakal

“Başını ruhuma yasla Ömer, çünkü…    Ne sen esmeyi bırakacaksın    ne de ben rüzgârında ürpermeyi.”   Gözlerini Haramdan Sakın’la başlayıp Yüreğini Haramdan Sakın’la devam eden o rüzgâr, Ömer ve Betül’ün adımlarıyla bir kez daha yön buluyor. Sınırlar, umut, imkânsızlık, aşk ve polisiye… Bir adam, zihnine kazıdığı hükümle ruhunun duvarlarını güçlendiren… Bir kadın, merakının tetiklediği boşlukta adamın rüzgârıyla bilinçsizce savrulan… Ömer ve Betül, aynı gezegende farklı dünyalara ayrılmış iki kişi… İnanç ve değerlerine olan sadakatinin sınırlarına yaklaştırmayan Ömer ve sadakatle bağlanacağı tek şeyi elindeki dipsiz boşluk olan Betül… Kesişen yolları bile çıkmaz sokakken; imkânsızlığa gözlerini kapatan Betül, bir çıkış ve bir cevap bulabilmek için önüne çıkan her şeyi sorguluyor.   (Tanıtım Bülteninden)