Okumaya ilk başladığımda sanki çocuk kitabı okuyormuşum hissi vermişti. Emir ve Hasan adında iki çocuğun arkadaşlıklarını derinden işleyen bir kitap olmuş. O yaşlardaki iki çocuğun yaşadıklarıyla dönemin sınıf ayrımını net bir şekilde ortaya koymuş. Afganistan krallığının yıkılışını ve bu zulümden kaçışlarını anlatıyor. Dostluk, ihanet, sadakat kavramları çok çarpıcı bir dille anlatılmış. Okurken gözlerimin sık sık dolduğu dramatik bir hikaye. İnişli çıkışlı ritmi ile sürükleyiciliği yakalamış. Öyle etkisinden kolay kolay kurtulamayacağımı tahmin etmezdim. Kitabın bir de filmi çekilmiş, ben filminden çok çok daha başarılı olduğunu düşünüyorum. Çünkü zaten okurken aynı zamanda tüm yaşanılanları rahatça canlandırabilmenize olanak sağlayan bir kitap. Aynı zamanda okuduktan sonra net kalıplaşmış bazı kavramları da sorgulatıyor. Okunacaklar listenize eklemeyi unutmayın!