Stefan Zweig'in bu kitabı, genç bir çocuğun büyümesini ve yetişkin dünyasının sırlarını kısa bir hikaye ile anlatıyor. Hikaye, on iki yaşında olan Edgar, annesi ve Baron adlı bir çocuğun etrafında toplanıyor. Ayrıca Baron oldukça narsist ve küstah biri. Baron, bir otelde Edgar ve annesini görüyor ve annesini baştan çıkarmaya çalışıyor. Edgar'ın annesine ulaşmak için Edgar'ı bir köprü gibi kullanarak onunla arkadaşlık kuruyor.. Edgar'ın annesi Baron'a karşı sıcak davranmaya başladığı zaman, Baron Edgar'ı önemsememeye başlıyor. Edgar bu durumun farkına varıyor ve öfkeden deliye dönüyor. Annesi ile Baron arasında ki bu sırrı açığa çıkarmak için bazı ataklar yapıyor. Edgar açısından, bir masumiyetin, güvenin kayboluşu, çocukça hayallerden yetişkinlerin şehvet ve tutku dolu dünyasına doğru bir uyanış olduğu apaçık ortada. Ayrıca bahsetmek istediğim bir şeyde, Stefan Zweig bu hikayeyi yazdığı dönemlerde, arkadaşı Freud'da Narsisizm üzerine çalışmalar yapıyormuş, Zweig'in karakterlerinin psikolojik durumlarına bunu yansıtması pekte şaşırtıcı olmamış doğrusu.