Şehidler Ölmez - Destuur!.. Allah, Allah... Yay oldu gerildi, ok oldu uçtu. İri kara gözlerinde güneş, duru, ak alnında zafer parıldıyordu. Doru bir küheylan üstünde sanki dağlar misli büyümüş, kainata sığmaz olmuştu. Gök, yer, güneş ona bakıyordu sevinçle, gururla. Çelik pençelerinde kabzasını sıktığı kılıncı belki binlerce defa indirip kaldırırken, sanki yiğit yüreğine oturmuş ak sakalı, ak sarığı, ak yüzü ile şehid babasının, 'Vur yiğidim, vur aslanım, vur!' diyen sesini duyar gibiydi... (Kitabın Girişinden)