Assur Resim Sanatı

• TARİH - Arkeoloji
• Türk Tarih Kurumu Yayınları

Mezopotamya'da sanat köklü bir geçmişe ve kurumlaşmış geleneklere sahipti. Daha İ.Ö. 4. binyılın sonlarında Eridu ve Uruk gibi görkemli kentler ve kentsel yaşamla birlikte süsleme mimaride özel bir yer almaya başlamıştı. Tapınaklar ve saraylar duvar resimleri, mozaikler, pişmiş topraktan kabartmalı levhalarla bezeniyor, steller dikiliyor, zigguratlar, tanrı ve kralların yontuları yapılıyordu. Bu yaratıcı sanat akımları daha çok, Ur, Eridu, Uruk, Kiş, Lagaş vb. Sumer kent devletlerinin gelişme olanağı bulduğu Güney Mezopatamya'dan kaynaklanıyordu. Sülaleler Çağı'nda sanat giderek mükemmelleşerek adeta Yakın Doğu sanatının bir daha hemen hiç değişmeyecek İkonografya yasaları yazılmıştı. Devletleşme sürecinin hızlanması ve toplumların daha iyi bir biçimde örgütleşmesine koşut olarak sanata büyük adımlar atılmıştı. Ortak toplumsal bilinç ve moral yaratabilecek başarı dolu tarihsel olayların çivi yazılı edebi metinler yanında, resimlerde ifadesi bu zamanda ortaya çıkmıştı. Lagaş kralı Eannatum'un (İ.Ö. 2500'ler) Tello'da bulunmuş "Akbabalar Steli" denen dikilitaşı bunun en erken örneklerinden biriydi (Res. 1).