Civciv Kutusu

• EDEBİYAT - Öykü ve Hikâye - Mizah ve Karikatür
• İletişim Yayınları

Vitrinler hep neskafe doldu... Civciv kutusu ne ki, çok daha acıklı öyküler anlattı zaman... Kimileri, çiş karışmış suyla neskafelerini içerken, iki reklam arasına sıkışmış haberlerde, bu acıklı öyküleri izlediler: Hamile kadınlar, gecekondu önlerin de dozer kepçeleriyle güreş tutuyorlardı... Damlara çıkıp kendisini atan, yakan oluyordu... Tüm kent için için yanıyor; görünmeyen alevlerin pis kokusu, herkesin genzini dağlıyordu... Ama alabildikleri son nefesi bile; kendi sularına az daha işemek, arabalarına fazladanbir karış yol kapmak, birbirlerini ve birşeyleri somurarak tüketmek için harcamaya kararlıydılar.. Kendi çöpleri patlayıp üstlerine yağdı, pislikleri sel olup taştı, evleri bastı, deniz dalgalandı, bilinmedik renklerde yüzlerine tükürdü... Silahlandılar.. Olur olmaz kurşun saçıp, bir birlerinin cesetlerine tükürmeye başladılar. Galeyanlar oldu, linçler sonra... Herkes deli gibiydi... Evet evet, herkes delirmiştir sonunda... 'Yılanların Öcü' tüm kentin üstüne çökmüştü...