Azeri Masalları

• EDEBİYAT - Masal ve Fıkra
• Gendaş Yayınları

Çok eski zamanlarda güçlü bir padişah yaşarmış. Padişah'ın güzel bir bahçesi varmış. Bahçesinde yılda bir tek elma veren bir de ağaç bulunuyormuş. Gerçi ağaç tek elma veriyormuş, ama bu elma sihirli bir meyvaymış. Her baharda elma birinci gün çiçek açıyor, ikinci gün çiçek dökülüyor, üçüncü gün ise meyve oluyormuş. Elmayı yiyen, on beş yaşındaki delikanlı gibi gençleşiyormuş. Her yıl baharda padişah elmanın tadına bakmak için bahçeye geliyormuş. Ama birkaç zamandan beri elma ağaçtan yok oluyormuş. Böylece yıllar geçmiş. Sabrı tükenen Padişah bahara yakın üç oğlunun en büyüğünü çağırmış. Büyük oğlu babasının yanına gelip eğilerek, -Baba! Canım sana kurban olsun! Buyurunuz! demiş. (Kitabın Girişinden) Melik Memet Hamal Ahmet Tembel Seydullah Çoban (Arka Kapak)