Yine kısa bir romanla Stefan Zweig. Neler sığdırmış şu kadarcık sayfaya dedim yine. Alışılagelmişliğin dışında bu kez bir kadının aldatılma hikayesi değil tam tersi aldatması konu alınmış. Baş karakterimiz kadın, anlayışlı, uysal ve merhametli bir adamla evli fakat bir şeyler onu tatmin etmemiş olacak ki o, adamda bulamadığını bir başka adamda aramaya kalkıyor. Kitabın isminde ki ‘’ Korku’’nun kime ait olabileceğini sanırım anlıyoruz. Evet kadın aldattığını eşinin duymasından korkuyor ve ona yapılan şantajlar da korkusunun dozunu iyice artırıyor. Işte beni sürükleyen ve heyecana kapılmamı sağlayan kısımlar burası. Okurken acaba şimdi mi öğenecek, duyarsa ne olacak, yoksa kadın itiraf mı edecek diye diye okudum kitabı. Kadının geçirdiği tüm o ruhsal değişimi hissederek bende yaşadım sanki. Bir yandan acaba sonunda ne olacak derken herhangi bir sürpriz sonununda bulunmayışı hiç rahatsız etmedi beni. Genelde biz okuyucular onu bekleriz, çok acayip bir şey olsun kitap öyle bir bitsin ki ‘’Ne alaka şimdi bu?’’diyelim. Akıcı dili ve yine az sayfa çok şey kalıbından çıkmayan Zweig, küçük atıştırmalık niyetinde bize sunduğu bu kitabıyla gönlümüzü kazanmış bence.